-
1 stracić
* * *pf.1. (= nie mieć już więcej) lose; stracić cierpliwość do kogoś lose one's patience with sb; stracić cnotę/dziewictwo lose one's cherry/virginity; stracić energię l. zapał run out of gas; stracić głowę dla kogoś be swept off one's feet by sb, fall for sb; stracić z czymś kontakt lose touch of sth; stracić matkę lose one's mother; stracić posadę lose one's job; stracić liście ( o drzewie na jesieni) shed leaves; stracić na wadze lose weight; stracić orientację lose one's bearings; stracić panowanie nad sobą blow a fuse, go off at the deep end; stracić panowanie nad samochodem lose control of the car; kierowca stracił panowanie nad samochodem the car went out of control; stracić równowagę lose one's balance; stracić życie lose one's life; (= polec) perish; stracić rachubę czasu lose the track of time; stracić twarz lose one's face; stracić urodę lose one's looks; stracić wątek lose one's train of thought; stracić grunt pod nogami have the ground taken l. cut from under one's feet; stracić kogoś z oczu lose track of sb; stracić pokarm stop l. cease milking; stracić rozum l. głowę lose one's head; stracić władzę fall from power.2. (= nie zarobić) lose; stracić na akcjach sink capital l. money in shares; niech stracę! my loss!, never mind (the loss)!, what the hell!3. (= nie wykorzystać) waste; (= roztrwonić) squander; stracić okazję/szansę waste an opportunity/a chance.4. (= stać się gorszym) lose; stracić na sile (np. o burzy) abate; stracić na atrakcyjności lose in attractiveness, become less attractive; stracić w czyichś oczach come down in sb's opinion.5. ( skazanego na śmierć) execute, put to death.pf.1. disappear, vanish; stracić się z oczu (= przestać się widzieć) lose sight of each other l. one another.2. (= przestać się kontaktować) lose track of each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stracić
-
2 tra|cić
impf vt 1. (przestawać mieć) to lose także przen.- tracić majątek to lose a fortune- tracić łączność to lose contact- tracić głos to lose one’s voice- tracić władzę w nodze/ręce to lose the use of one’s leg/arm- tracić przytomność to lose consciousness- tracić oddech to get out of breath- tracić wzrok/słuch to lose one’s sight/hearing- tracić pamięć to lose one’s memory- tracić odwagę to lose courage- tracić nadzieję to lose a. abandon hope ⇒ stracić2. (marnować) to waste- tracić czas/okazję to waste time/an opportunity- tracić ciężko zarobione pieniądze to fritter away hard-earned money- tracić pieniądze na jakiejś transakcji to lose money in a transaction ⇒ stracić3. (zabijać) to execute- skazańców tracono przez powieszenie the condemned were executed by hanging ⇒ stracić4. (zrzucać) tracić liście to shed leaves- rośliny tracące liście na zimę deciduous plants■ tracić głowę to lose one’s head- tracić oczy to lose one’s sight- tracić wątek to lose the thread- tracić panowanie to snap, to lose one’s temper- tracić grunt pod nogami to lose one’s footing, to get out of one’s depth- tracić miarę to know no measure (w czymś in sth)- tracić ducha to lose one’s spirit- tracić na wartości to depreciate, to lose value- tracić kogoś/coś z oczu to lose sight of sb/sth- tracić głowę dla kogoś to fall head over heels in love with sbThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tra|cić
-
3 potracić
глаг.• потерять* * *potrac|ić\potracićę, \potracićony сов. kogo-co 1. лишиться ко-го-чего;\potracić rodziców лишиться родителей; \potracić liście лишиться листвы;
2. поубивать, перебить;● \potracićili głowy они потеряли голову (растерялись)+1. stracić 2. pozabijać
* * *potracę, potracony сов. kogo-co1) лиши́ться кого-чегоpotracić rodziców — лиши́ться роди́телей
potracić liście — лиши́ться листвы́
2) поубива́ть, переби́ть•Syn:stracić 1), pozabijać 2) -
4 pozycja
-i, -e; gen pl -i; fposition; (w spisie, kolekcji) item* * *f.1. (= położenie) t. przen. position, location; bronić straconej pozycji fight for lost causes; być na straconej pozycji have the odds against o.s., be on a hiding to nothing; stać na uprzywilejowanej pozycji be on the inside track; wyrobić sobie pozycję make one's mark; wysuwać się na czołową pozycję vault into prominence.3. (= miejsce w społeczeństwie) status; stracić pozycję społeczną lose one's social standing.4. sport (= miejsce w rankingu) place; (np. piłki) lie; zająć pierwszą/drugą pozycję rank first/second.5. wojsk. position; wojsk. (działa, baterii) emplacement; z góry upatrzone pozycje fallback position; utrzymać się na swoich pozycjach stand one's ground.6. (głowy, ramion itp.) posture, position; pozycja siedząca/stojąca/leżąca sitting/standing/lying position; zmienić pozycję change one's l. the position.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pozycja
-
5 potrącić
глаг.• потерять* * *potrac|ić\potracićę, \potracićony сов. kogo-co 1. лишиться ко-го-чего;\potracić rodziców лишиться родителей; \potracić liście лишиться листвы;
2. поубивать, перебить;● \potracićili głowy они потеряли голову (растерялись)+1. stracić 2. pozabijać
* * *potrącę, potrącony сов.1) тро́нуть; заде́ть, толкну́тьpotrącić nogą — заде́ть (толкну́ть) ного́й
2) (o) co косну́ться чего, затро́нуть чтоpotrącić jakąś sprawę — затро́нуть како́й-л. вопро́с
3) отчи́слить, вы́честьpotrącić z pensji — вы́честь (удержа́ть) из зарпла́ты
Syn: -
6 potra|cić
pf Ⅰ vt 1. (przestać mieć) to lose- potracić zęby na starość to lose one’s teeth in old age- drzewa potraciły liście the trees have shed their leaves- z czasem potracili nadzieję as time went by they lost hope2. (stracić kolejno) to lose- potracił synów na wojnie he lost his sons in the war- potracili majątki na wyścigach they have lost a fortune at the horseraces3. (nie osiągnąć zysku) to lose- potracili na tej transakcji they have lost on that dealⅡ potracić się (nawzajem) potracić się z oczu to lose sight of one anotherThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potra|cić
-
7 zrzu|cić
pf — zrzu|cać impf Ⅰ vt 1. (strącić) to knock [sth] off/down, to knock off/down [wazon, kubek]; (rzucić w dół) to throw [sth] down, to throw down [papiery]; [koń] to throw [jeźdźca]; to drop [spadochroniarza, paczkę, bombę] 2. (rozebrać się) to take [sth] off, to take off 3. (pozbyć się) to lose, to shed [liście, owoce, skórę, sierść]; to lose [wagę, kilogramy] 4. (w grze w karty) to discard, to get rid of [asa, króla] Ⅱ zrzucić się — zrzucać się 1. pot. (zrobić składkę) to club together, to pass the hat (a)round (na coś for sth) 2. (w grze w karty) to discard vt- zrzucić się z kierów to get rid of all one’s hearts■ zrzucić odpowiedzialność/winę/pracę na czyjeś barki to shift the responsibility/blame/work on to sb- zrzucić z siebie odpowiedzialność to disavow any responsibility- zrzucić habit/sutannę to renounce one’s (holy) vows- zrzucić mundur to return to civilian life- zrzucić kamień a. ciężar z serca to unburden oneself- zrzucić maskę to throw off one’s mask- zrzucić pychę z serca to humble oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrzu|cić
См. также в других словарях:
stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń … Słownik języka polskiego
zrzucić — dk VIa, zrzucićcę, zrzucićcisz, zrzuć, zrzucićcił, zrzucićcony zrzucać ndk I, zrzucićam, zrzucićasz, zrzucićają, zrzucićaj, zrzucićał, zrzucićany 1. «spychając usunąć, strącić coś skądś; gwałtownym ruchem zepchnąć, spuścić coś z góry na dół;… … Słownik języka polskiego
opaść — I dk Vc, opadnę, opadniesz, opadnij, opadł, opadłszy opadać ndk I, opaśćam, opaśćasz, opaśćają, opaśćaj, opaśćał, opaśćany 1. «osunąć się z góry na dół» Mgła opada. Głowa opadła mu na poduszki. ◊ Ręce opadają, opadły «już nic nie można zrobić,… … Słownik języka polskiego
potracić — dk VIa, potracićcę, potracićcisz, potracićtrać, potracićcił, potracićcony 1. «zostać pozbawionym dużej ilości czegoś, pozbyć się czegoś kolejno, jedno (jednego) po drugim; o wielu: stracić, pozbyć się czegoś» Potracić zęby na starość. Drzewa… … Słownik języka polskiego
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
zwiędnąć — dk Vc, zwiędnąćnie, zwiądł (zwiędnąćnął), zwiędnąćdła, zwiędnąćdły 1. «o roślinach i ich częściach: stracić świeżość, jędrność wskutek braku wody» Liście, kwiaty zwiędły. Zwiędły bukiet. Zwiędła trawa. 2. «stracić świeżość cery, dostać… … Słownik języka polskiego
wyrosnąć — + rzad. wyróść dk Vc, wyrosnąćrosnę, wyrosnąćrośniesz, wyrosnąćrośnij, wyrosnąćrósł, wyrosnąćrosła, wyrosnąćrośli, wyrosnąćrósłszy wyrastać ndk I, wyrosnąćam, wyrosnąćasz, wyrosnąćają, wyrosnąćaj, wyrosnąćał 1. «o roślinach: rosnąc z ziarna… … Słownik języka polskiego
wyschnąć — dk Vc, wyschnąćschnę, wyschnąćschniesz, wyschnąćschnij, wyschnąćschnął a. wyschnąćsechł, wyschnąćschła, wyschnąćschli, wyschnąćschnięty a. wyschnąćschły, wyschnąćschnąwszy a. wyschnąćschłszy wysychać ndk I, wyschnąćam, wyschnąćasz, wyschnąćają,… … Słownik języka polskiego
miejsce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wolna przestrzeń w terenie lub pomieszczeniu, którą można czymś wypełnić; obszar, teren, pole : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mało, dużo miejsca. Miejsca na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przywiędnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVb, przywiędnąćnę, przywiędnąćnie, przywiędnąćnij, przywiędnąćwiądłem, przywiędnąćwiądł || przywiędnąćnął, przywiędnąćwiędła, przywiędnąćwiędli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwiędnąć … Langenscheidt Polski wyjaśnień
